triangulatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tri.an.ɡuˈlaː.tus/, [tri.aŋ.ɡʊˈɫaː.tʊs]
Adjective
triangulātus (feminine triangulāta, neuter triangulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | triangulātus | triangulāta | triangulātum | triangulātī | triangulātae | triangulāta | |
Genitive | triangulātī | triangulātae | triangulātī | triangulātōrum | triangulātārum | triangulātōrum | |
Dative | triangulātō | triangulātō | triangulātīs | ||||
Accusative | triangulātum | triangulātam | triangulātum | triangulātōs | triangulātās | triangulāta | |
Ablative | triangulātō | triangulātā | triangulātō | triangulātīs | |||
Vocative | triangulāte | triangulāta | triangulātum | triangulātī | triangulātae | triangulāta |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.