tremiturus

Latin

Etymology

Future active participle of tremō

Participle

tremitūrus m (feminine tremitūra, neuter tremitūrum); first/second declension

  1. about to tremble / shake / shudder at

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tremitūrus tremitūra tremitūrum tremitūrī tremitūrae tremitūra
Genitive tremitūrī tremitūrae tremitūrī tremitūrōrum tremitūrārum tremitūrōrum
Dative tremitūrō tremitūrae tremitūrō tremitūrīs tremitūrīs tremitūrīs
Accusative tremitūrum tremitūram tremitūrum tremitūrōs tremitūrās tremitūra
Ablative tremitūrō tremitūrā tremitūrō tremitūrīs tremitūrīs tremitūrīs
Vocative tremitūre tremitūra tremitūrum tremitūrī tremitūrae tremitūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.