transitivus

Latin

Etymology

From trānseō (to pass over) + -īvus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /tran.siˈtiː.wus/, [trãː.sɪˈtiː.wʊs]

Adjective

trānsitīvus (feminine trānsitīva, neuter trānsitīvum); first/second declension

  1. transiting (passing over)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative trānsitīvus trānsitīva trānsitīvum trānsitīvī trānsitīvae trānsitīva
Genitive trānsitīvī trānsitīvae trānsitīvī trānsitīvōrum trānsitīvārum trānsitīvōrum
Dative trānsitīvō trānsitīvō trānsitīvīs
Accusative trānsitīvum trānsitīvam trānsitīvum trānsitīvōs trānsitīvās trānsitīva
Ablative trānsitīvō trānsitīvā trānsitīvō trānsitīvīs
Vocative trānsitīve trānsitīva trānsitīvum trānsitīvī trānsitīvae trānsitīva

Derived terms

  • intrānsitīvus

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.