traiciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of trāiciiō.

Participle

trāiciendus m (feminine trāicienda, neuter trāiciendum); first/second declension

  1. which is to be transferred

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative trāiciendus trāicienda trāiciendum trāiciendī trāiciendae trāicienda
Genitive trāiciendī trāiciendae trāiciendī trāiciendōrum trāiciendārum trāiciendōrum
Dative trāiciendō trāiciendae trāiciendō trāiciendīs trāiciendīs trāiciendīs
Accusative trāiciendum trāiciendam trāiciendum trāiciendōs trāiciendās trāicienda
Ablative trāiciendō trāiciendā trāiciendō trāiciendīs trāiciendīs trāiciendīs
Vocative trāiciende trāicienda trāiciendum trāiciendī trāiciendae trāicienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.