tleć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *tьlěti.

Pronunciation
  • IPA(key): /tlɛt͡ɕ/

Verb

tleć impf (perfective zetleć)

  1. (intransitive) to smoulder

Conjugation
Conjugation of tleć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive tleć
present tense 1st tleję tlejemy
2nd tlejesz tlejecie
3rd tleje tleją
past tense 1st tlałem tlałam tleliśmy tlałyśmy
2nd tlałeś tlałaś tleliście tlałyście
3rd tlał tlała tlało tleli tlały
future tense 1st będę tlał1 będę tlała1 będziemy tleli1 będziemy tlały1
2nd będziesz tlał1 będziesz tlała1 będziecie tleli1 będziecie tlały1
3rd będzie tlał1 będzie tlała1 będzie tlało1 będą tleli1 będą tlały1
conditional 1st tlałbym tlałabym tlelibyśmy tlałybyśmy
2nd tlałbyś tlałabyś tlelibyście tlałybyście
3rd tlałby tlałaby tlałoby tleliby tlałyby
imperative 1st — tlejmy
2nd tlej tlejcie
3rd niech tleje niech tleją
active adjectival participle tlejący tlejąca tlejące tlejący tlejące
contemporary adverbial participle tlejąc
verbal noun tlenie
1 or: będę tleć, będziesz tleć etc.

Synonyms
  • tlić się

Derived terms

Further reading
  • tleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.