tiukka

Finnish

Etymology

Likely a borrowing from Germanic, compare Old Swedish thiokker, thiukker (“thick, fat”) and Old Norse þjukkr, þykkr.

Adjective

tiukka (comparative tiukempi, superlative tiukin)

  1. tight
  2. taut
  3. (of a turn) sharp (steep; precipitous; abrupt)

Declension
Inflection of tiukka (Kotus type 9/kala, kk-k gradation)
nominative tiukka tiukat
genitive tiukan tiukkojen
partitive tiukkaa tiukkoja
illative tiukkaan tiukkoihin
singular plural
nominative tiukka tiukat
accusative nom. tiukka tiukat
gen. tiukan
genitive tiukan tiukkojen
tiukkainrare
partitive tiukkaa tiukkoja
inessive tiukassa tiukoissa
elative tiukasta tiukoista
illative tiukkaan tiukkoihin
adessive tiukalla tiukoilla
ablative tiukalta tiukoilta
allative tiukalle tiukoille
essive tiukkana tiukkoina
translative tiukaksi tiukoiksi
instructive — tiukoin
abessive tiukatta tiukoitta
comitative — tiukkoine

Synonyms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.