titillans

Latin

Etymology

Present participle of tītillō

Participle

tītillāns m, f, n (genitive tītillantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative tītillāns tītillāns tītillantēs tītillantia
Genitive tītillantis tītillantis tītillantium tītillantium
Dative tītillantī tītillantī tītillantibus tītillantibus
Accusative tītillantem tītillāns tītillantēs, tītillantīs tītillantia
Ablative tītillante, tītillantī1 tītillante, tītillantī1 tītillantibus tītillantibus
Vocative tītillāns tītillāns tītillantēs tītillantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.