tinattu
Finnish
Etymology
tinata (“to tin, tin-plate”)
Declension
Inflection of tinattu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tinattu | tinatut | |
genitive | tinatun | tinattujen | |
partitive | tinattua | tinattuja | |
illative | tinattuun | tinattuihin | |
singular | plural | ||
nominative | tinattu | tinatut | |
accusative | nom. | tinattu | tinatut |
gen. | tinatun | ||
genitive | tinatun | tinattujen | |
partitive | tinattua | tinattuja | |
inessive | tinatussa | tinatuissa | |
elative | tinatusta | tinatuista | |
illative | tinattuun | tinattuihin | |
adessive | tinatulla | tinatuilla | |
ablative | tinatulta | tinatuilta | |
allative | tinatulle | tinatuille | |
essive | tinattuna | tinattuina | |
translative | tinatuksi | tinatuiksi | |
instructive | — | tinatuin | |
abessive | tinatutta | tinatuitta | |
comitative | — | tinattuine |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.