timpuri

Finnish

Etymology

From Swedish timmerman (carpenter) + -uri.

Noun

timpuri

  1. Alternative form of timperi

Declension

Inflection of timpuri (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative timpuri timpurit
genitive timpurin timpurien
timpureiden
timpureitten
partitive timpuria timpureita
timpureja
illative timpuriin timpureihin
singular plural
nominative timpuri timpurit
accusative nom. timpuri timpurit
gen. timpurin
genitive timpurin timpurien
timpureiden
timpureitten
partitive timpuria timpureita
timpureja
inessive timpurissa timpureissa
elative timpurista timpureista
illative timpuriin timpureihin
adessive timpurilla timpureilla
ablative timpurilta timpureilta
allative timpurille timpureille
essive timpurina timpureina
translative timpuriksi timpureiksi
instructive timpurein
abessive timpuritta timpureitta
comitative timpureineen

Synonyms

Compounds


Romanian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtimpurʲ]

Noun

timpuri n pl

  1. plural of timp
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.