tiine

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *tiineh, from an Indo-European language, compare Lithuanian dieni (pregnant) and Sanskrit धेनु (dhenu).

Pronunciation

  • Hyphenation: tii‧ne
  • Rhymes: -iːne
  • IPA(key): /ˈtiːneˣ/

Adjective

tiine (comparative tiineempi, superlative tiinein)

  1. (of animals) pregnant

Declension

Inflection of tiine (Kotus type 48/hame, no gradation)
nominative tiine tiineet
genitive tiineen tiineiden
tiineitten
partitive tiinettä tiineitä
illative tiineeseen tiineisiin
tiineihin
singular plural
nominative tiine tiineet
accusative nom. tiine tiineet
gen. tiineen
genitive tiineen tiineiden
tiineitten
partitive tiinettä tiineitä
inessive tiineessä tiineissä
elative tiineestä tiineistä
illative tiineeseen tiineisiin
tiineihin
adessive tiineellä tiineillä
ablative tiineeltä tiineiltä
allative tiineelle tiineille
essive tiineenä tiineinä
translative tiineeksi tiineiksi
instructive tiinein
abessive tiineettä tiineittä
comitative tiineineen

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.