thuiskomen

Dutch

Etymology

From thuis + komen.

Pronunciation

  • (file)

Verb

thuiskomen

  1. to come home
    Wanneer kom je thuis?
    When are you coming home?

Inflection

Inflection of thuiskomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive thuiskomen
past singular kwam thuis
past participle thuisgekomen
infinitive thuiskomen
gerund thuiskomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom thuiskwam thuisthuiskomthuiskwam
2nd person sing. (jij) komt thuiskwam thuisthuiskomtthuiskwam
2nd person sing. (u) komt thuiskwam thuisthuiskomtthuiskwam
2nd person sing. (gij) komt thuiskwaamt thuisthuiskomtthuiskwaamt
3rd person singular komt thuiskwam thuisthuiskomtthuiskwam
plural komen thuiskwamen thuisthuiskomenthuiskwamen
subjunctive sing.1 kome thuiskwame thuisthuiskomethuiskwame
subjunctive plur.1 komen thuiskwamen thuisthuiskomenthuiskwamen
imperative sing. kom thuis
imperative plur.1 komt thuis
participles thuiskomendthuisgekomen
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.