terugnemen

Dutch

Pronunciation
  • IPA(key): /təˈrʏxˌneːmə(n)/
  • Audio(file)

Verb

terugnemen

  1. (transitive) to take back (after having lost), to retake
  2. (transitive) to take back (word)
    Synonym: herroepen

Inflection
Inflection of terugnemen (strong class 4, separable)
infinitive terugnemen
past singular nam terug
past participle teruggenomen
infinitive terugnemen
gerund terugnemen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular neem terugnam terugterugneemterugnam
2nd person sing. (jij) neemt terugnam terugterugneemtterugnam
2nd person sing. (u) neemt terugnam terugterugneemtterugnam
2nd person sing. (gij) neemt terugnaamt terugterugneemtterugnaamt
3rd person singular neemt terugnam terugterugneemtterugnam
plural nemen terugnamen terugterugnementerugnamen
subjunctive sing.1 neme terugname terugterugnemeterugname
subjunctive plur.1 nemen terugnamen terugterugnementerugnamen
imperative sing. neem terug
imperative plur.1 neemt terug
participles terugnemendteruggenomen
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.