tarkka

Finnish

(index ta)

Etymology

From Proto-Finnic *tarkka. Related to Estonian tark, Veps tark and Votic tarkka.

Adjective

tarkka (comparative tarkempi, superlative tarkin)

  1. exact, precise, accurate
  2. particular, pedantic, strict

Declension

Inflection of tarkka (Kotus type 9/kala, kk-k gradation)
nominative tarkka tarkat
genitive tarkan tarkkojen
partitive tarkkaa tarkkoja
illative tarkkaan tarkkoihin
singular plural
nominative tarkka tarkat
accusative nom. tarkka tarkat
gen. tarkan
genitive tarkan tarkkojen
tarkkainrare
partitive tarkkaa tarkkoja
inessive tarkassa tarkoissa
elative tarkasta tarkoista
illative tarkkaan tarkkoihin
adessive tarkalla tarkoilla
ablative tarkalta tarkoilta
allative tarkalle tarkoille
essive tarkkana tarkkoina
translative tarkaksi tarkoiksi
instructive tarkoin
abessive tarkatta tarkoitta
comitative tarkkoine

Derived terms

Compounds

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.