tanı

Turkish

Etymology 1

Noun

tanı (definite accusative tanıyı, plural tanılar)

  1. diagnosis
Declension
Inflection
Nominative tanı
Definite accusative tanıyı
Singular Plural
Nominative tanı tanılar
Definite accusative tanıyı tanıları
Dative tanıya tanılara
Locative tanıda tanılarda
Ablative tanıdan tanılardan
Genitive tanının tanıların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular tanım tanılarım
2nd singular tanın tanıların
3rd singular tanısı tanıları
1st plural tanımız tanılarımız
2nd plural tanınız tanılarınız
3rd plural tanıları tanıları
Synonyms

Etymology 2

Noun

tanı

  1. accusative singular of tan
  2. third-person singular possessive of tan

Verb

tanı

  1. imperative of tanımak
Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.