tanieć

See also: taniec

Polish

Etymology

From tani (“cheap”) +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈta.ɲɛt͡ɕ/

Verb

tanieć impf (perfective stanieć or potanieć)

  1. (intransitive) to become cheaper, go down in price
    Antonym: drożeć

Conjugation
Conjugation of tanieć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive tanieć
present tense 1st tanieję taniejemy
2nd taniejesz taniejecie
3rd tanieje tanieją
past tense 1st taniałem taniałam tanieliśmy taniałyśmy
2nd taniałeś taniałaś tanieliście taniałyście
3rd taniał taniała taniało tanieli taniały
future tense 1st będę taniał1 będę taniała1 będziemy tanieli1 będziemy taniały1
2nd będziesz taniał1 będziesz taniała1 będziecie tanieli1 będziecie taniały1
3rd będzie taniał1 będzie taniała1 będzie taniało1 będą tanieli1 będą taniały1
conditional 1st taniałbym taniałabym tanielibyśmy taniałybyśmy
2nd taniałbyś taniałabyś tanielibyście taniałybyście
3rd taniałby taniałaby taniałoby tanieliby taniałyby
imperative 1st — taniejmy
2nd taniej taniejcie
3rd niech tanieje niech tanieją
active adjectival participle taniejący taniejąca taniejące taniejący taniejące
contemporary adverbial participle taniejąc
impersonal past taniano
verbal noun tanienie
1 or: będę tanieć, będziesz tanieć etc.

Further reading
  • tanieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.