taić

See also: taic

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *tajiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈta.it͡ɕ/

Verb

taić impf (perfective zataić)

  1. (transitive) to hide
  2. (transitive) to conceal

Conjugation
Conjugation of taić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive taić
present tense 1st taję taimy
2nd taisz taicie
3rd tai tają
past tense 1st taiłem taiłam tailiśmy taiłyśmy
2nd taiłeś taiłaś tailiście taiłyście
3rd taił taiła taiło taili taiły
future tense 1st będę taił1 będę taiła1 będziemy taili1 będziemy taiły1
2nd będziesz taił1 będziesz taiła1 będziecie taili1 będziecie taiły1
3rd będzie taił1 będzie taiła1 będzie taiło1 będą taili1 będą taiły1
conditional 1st taiłbym taiłabym tailibyśmy taiłybyśmy
2nd taiłbyś taiłabyś tailibyście taiłybyście
3rd taiłby taiłaby taiłoby tailiby taiłyby
imperative 1st — tajmy
2nd taj tajcie
3rd niech tai niech tają
active adjectival participle tający tająca tające tający tające
passive adjectival participle tajony tajona tajone tajeni tajone
contemporary adverbial participle tając
impersonal past tajono
verbal noun tajenie
1 or: będę taić, będziesz taić etc.

Synonyms
  • (to conceal): skrywać, zatajać
  • (to hide): ukrywać

Further reading
  • taić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.