tacitulus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /taˈki.tu.lus/, [taˈkɪ.tʊ.ɫʊs]
Adjective
tacitulus (feminine tacitula, neuter tacitulum); first/second declension
- silent (without speaking)
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tacitulus | tacitula | tacitulum | tacitulī | tacitulae | tacitula | |
Genitive | tacitulī | tacitulae | tacitulī | tacitulōrum | tacitulārum | tacitulōrum | |
Dative | tacitulō | tacitulō | tacitulīs | ||||
Accusative | tacitulum | tacitulam | tacitulum | tacitulōs | tacitulās | tacitula | |
Ablative | tacitulō | tacitulā | tacitulō | tacitulīs | |||
Vocative | tacitule | tacitula | tacitulum | tacitulī | tacitulae | tacitula |
References
- tacitulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tacitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.