tacitulus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /taˈki.tu.lus/, [taˈkɪ.tʊ.ɫʊs]

Adjective

tacitulus (feminine tacitula, neuter tacitulum); first/second declension

  1. silent (without speaking)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tacitulus tacitula tacitulum tacitulī tacitulae tacitula
Genitive tacitulī tacitulae tacitulī tacitulōrum tacitulārum tacitulōrum
Dative tacitulō tacitulō tacitulīs
Accusative tacitulum tacitulam tacitulum tacitulōs tacitulās tacitula
Ablative tacitulō tacitulā tacitulō tacitulīs
Vocative tacitule tacitula tacitulum tacitulī tacitulae tacitula

References

  • tacitulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • tacitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.