słuchać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *slùxati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈswu.xat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

słuchać impf (perfective posłuchać)

  1. (transitive) to listen to (+ genitive)
  2. (intransitive) to obey

Conjugation
Conjugation of słuchać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive słuchać
present tense 1st słucham słuchamy
2nd słuchasz słuchacie
3rd słucha słuchają
past tense 1st słuchałem słuchałam słuchaliśmy słuchałyśmy
2nd słuchałeś słuchałaś słuchaliście słuchałyście
3rd słuchał słuchała słuchało słuchali słuchały
future tense 1st będę słuchał1 będę słuchała1 będziemy słuchali1 będziemy słuchały1
2nd będziesz słuchał1 będziesz słuchała1 będziecie słuchali1 będziecie słuchały1
3rd będzie słuchał1 będzie słuchała1 będzie słuchało1 będą słuchali1 będą słuchały1
conditional 1st słuchałbym słuchałabym słuchalibyśmy słuchałybyśmy
2nd słuchałbyś słuchałabyś słuchalibyście słuchałybyście
3rd słuchałby słuchałaby słuchałoby słuchaliby słuchałyby
imperative 1st — słuchajmy
2nd słuchaj słuchajcie
3rd niech słucha niech słuchają
active adjectival participle słuchający słuchająca słuchające słuchający słuchające
passive adjectival participle słuchany słuchana słuchane słuchani słuchane
contemporary adverbial participle słuchając
impersonal past słuchano
verbal noun słuchanie
1 or: będę słuchać, będziesz słuchać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.