sürüngen

Turkish

Etymology

From sürünmek.

Pronunciation

  • IPA(key): [sʏɾʏɳˈɟen]
  • Hyphenation: sü‧rün‧gen

Noun

sürüngen (definite accusative sürüngeni, plural sürüngenler)

  1. reptile

Declension

Inflection
Nominative sürüngen
Definite accusative sürüngeni
Singular Plural
Nominative sürüngen sürüngenler
Definite accusative sürüngeni sürüngenleri
Dative sürüngene sürüngenlere
Locative sürüngende sürüngenlerde
Ablative sürüngenden sürüngenlerden
Genitive sürüngenin sürüngenlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular sürüngenim sürüngenlerim
2nd singular sürüngenin sürüngenlerin
3rd singular sürüngeni sürüngenleri
1st plural sürüngenimiz sürüngenlerimiz
2nd plural sürüngeniniz sürüngenleriniz
3rd plural sürüngenleri sürüngenleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.