sáfrány

Hungarian

Etymology

A wanderword, the immediate source is uncertain. Compare German Safran, French safran, Italian zafferano. Ultimately from Arabic زَعْفَرَان (zaʿfarān), from Persian *زرپران (*zar-parân, literally with golden leaves).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʃaːfraːɲ]
  • Hyphenation: sáf‧rány

Noun

sáfrány

  1. saffron

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative sáfrány sáfrányok
accusative sáfrányt sáfrányokat
dative sáfránynak sáfrányoknak
instrumental sáfránnyal sáfrányokkal
causal-final sáfrányért sáfrányokért
translative sáfránnyá sáfrányokká
terminative sáfrányig sáfrányokig
essive-formal sáfrányként sáfrányokként
essive-modal
inessive sáfrányban sáfrányokban
superessive sáfrányon sáfrányokon
adessive sáfránynál sáfrányoknál
illative sáfrányba sáfrányokba
sublative sáfrányra sáfrányokra
allative sáfrányhoz sáfrányokhoz
elative sáfrányból sáfrányokból
delative sáfrányról sáfrányokról
ablative sáfránytól sáfrányoktól
Possessive forms of sáfrány
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. sáfrányom sáfrányaim
2nd person sing. sáfrányod sáfrányaid
3rd person sing. sáfránya sáfrányai
1st person plural sáfrányunk sáfrányaink
2nd person plural sáfrányotok sáfrányaitok
3rd person plural sáfrányuk sáfrányaik

Derived terms

References

  1. Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.