szczypać

Polish

Pronunciation

IPA(key): /ˈʂt͡ʂɨ.pat͡ɕ/

Verb

szczypać impf (perfective uszczypnąć or szczypnąć)

  1. (transitive) to pinch

Conjugation
Conjugation of szczypać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive szczypać
present tense 1st szczypię szczypiemy
2nd szczypiesz szczypiecie
3rd szczypie szczypią
past tense 1st szczypałem szczypałam szczypaliśmy szczypałyśmy
2nd szczypałeś szczypałaś szczypaliście szczypałyście
3rd szczypał szczypała szczypało szczypali szczypały
future tense 1st będę szczypał1 będę szczypała1 będziemy szczypali1 będziemy szczypały1
2nd będziesz szczypał1 będziesz szczypała1 będziecie szczypali1 będziecie szczypały1
3rd będzie szczypał1 będzie szczypała1 będzie szczypało1 będą szczypali1 będą szczypały1
conditional 1st szczypałbym szczypałabym szczypalibyśmy szczypałybyśmy
2nd szczypałbyś szczypałabyś szczypalibyście szczypałybyście
3rd szczypałby szczypałaby szczypałoby szczypaliby szczypałyby
imperative 1st — szczypmy
2nd szczyp szczypcie
3rd niech szczypie niech szczypią
active adjectival participle szczypiący szczypiąca szczypiące szczypiący szczypiące
passive adjectival participle szczypany szczypana szczypane szczypani szczypane
contemporary adverbial participle szczypiąc
impersonal past szczypano
verbal noun szczypanie
1 or: będę szczypać, będziesz szczypać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.