sycić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sytiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɨ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

sycić impf (perfective nasycić)

  1. (transitive) to sate, satiate

Conjugation
Conjugation of sycić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive sycić
present tense 1st sycę sycimy
2nd sycisz sycicie
3rd syci sycą
past tense 1st syciłem syciłam syciliśmy syciłyśmy
2nd syciłeś syciłaś syciliście syciłyście
3rd sycił syciła syciło sycili syciły
future tense 1st będę sycił1 będę syciła1 będziemy sycili1 będziemy syciły1
2nd będziesz sycił1 będziesz syciła1 będziecie sycili1 będziecie syciły1
3rd będzie sycił1 będzie syciła1 będzie syciło1 będą sycili1 będą syciły1
conditional 1st syciłbym syciłabym sycilibyśmy syciłybyśmy
2nd syciłbyś syciłabyś sycilibyście syciłybyście
3rd syciłby syciłaby syciłoby syciliby syciłyby
imperative 1st — syćmy
2nd syć syćcie
3rd niech syci niech sycą
active adjectival participle sycący sycąca sycące sycący sycące
passive adjectival participle sycony sycona sycone syceni sycone
contemporary adverbial participle sycąc
impersonal past sycono
verbal noun sycenie
1 or: będę sycić, będziesz sycić etc.

Further reading
  • sycić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.