suspiratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of suspīrō
Participle
suspīrātus m (feminine suspīrāta, neuter suspīrātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suspīrātus | suspīrāta | suspīrātum | suspīrātī | suspīrātae | suspīrāta | |
Genitive | suspīrātī | suspīrātae | suspīrātī | suspīrātōrum | suspīrātārum | suspīrātōrum | |
Dative | suspīrātō | suspīrātae | suspīrātō | suspīrātīs | suspīrātīs | suspīrātīs | |
Accusative | suspīrātum | suspīrātam | suspīrātum | suspīrātōs | suspīrātās | suspīrāta | |
Ablative | suspīrātō | suspīrātā | suspīrātō | suspīrātīs | suspīrātīs | suspīrātīs | |
Vocative | suspīrāte | suspīrāta | suspīrātum | suspīrātī | suspīrātae | suspīrāta |
References
- suspiratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suspiratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.