suspiratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of suspīrō

Participle

suspīrātus m (feminine suspīrāta, neuter suspīrātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative suspīrātus suspīrāta suspīrātum suspīrātī suspīrātae suspīrāta
Genitive suspīrātī suspīrātae suspīrātī suspīrātōrum suspīrātārum suspīrātōrum
Dative suspīrātō suspīrātae suspīrātō suspīrātīs suspīrātīs suspīrātīs
Accusative suspīrātum suspīrātam suspīrātum suspīrātōs suspīrātās suspīrāta
Ablative suspīrātō suspīrātā suspīrātō suspīrātīs suspīrātīs suspīrātīs
Vocative suspīrāte suspīrāta suspīrātum suspīrātī suspīrātae suspīrāta

References

  • suspiratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • suspiratus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.