surrupturus

Latin

Etymology

Future active participle of surrumpō

Participle

surruptūrus (feminine surruptūra, neuter surruptūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative surruptūrus surruptūra surruptūrum surruptūrī surruptūrae surruptūra
Genitive surruptūrī surruptūrae surruptūrī surruptūrōrum surruptūrārum surruptūrōrum
Dative surruptūrō surruptūrō surruptūrīs
Accusative surruptūrum surruptūram surruptūrum surruptūrōs surruptūrās surruptūra
Ablative surruptūrō surruptūrā surruptūrō surruptūrīs
Vocative surruptūre surruptūra surruptūrum surruptūrī surruptūrae surruptūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.