surrufus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /surˈruː.fus/, [sʊrˈruː.fʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | surrūfus | surrūfa | surrūfum | surrūfī | surrūfae | surrūfa | |
Genitive | surrūfī | surrūfae | surrūfī | surrūfōrum | surrūfārum | surrūfōrum | |
Dative | surrūfō | surrūfae | surrūfō | surrūfīs | surrūfīs | surrūfīs | |
Accusative | surrūfum | surrūfam | surrūfum | surrūfōs | surrūfās | surrūfa | |
Ablative | surrūfō | surrūfā | surrūfō | surrūfīs | surrūfīs | surrūfīs | |
Vocative | surrūfe | surrūfa | surrūfum | surrūfī | surrūfae | surrūfa |
References
- surrufus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- surrufus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.