summoturus

Latin

Etymology

Future active participle of summoveō.

Participle

summōtūrus m (feminine summōtūra, neuter summōtūrum); first/second declension

  1. about to remove, dispel, banish

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative summōtūrus summōtūra summōtūrum summōtūrī summōtūrae summōtūra
Genitive summōtūrī summōtūrae summōtūrī summōtūrōrum summōtūrārum summōtūrōrum
Dative summōtūrō summōtūrae summōtūrō summōtūrīs summōtūrīs summōtūrīs
Accusative summōtūrum summōtūram summōtūrum summōtūrōs summōtūrās summōtūra
Ablative summōtūrō summōtūrā summōtūrō summōtūrīs summōtūrīs summōtūrīs
Vocative summōtūre summōtūra summōtūrum summōtūrī summōtūrae summōtūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.