succlamandus

Latin

Etymology

Future passive participle of succlāmō

Participle

succlamandus m (feminine succlamanda, neuter succlamandum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative succlāmandus succlāmanda succlāmandum succlāmandī succlāmandae succlāmanda
Genitive succlāmandī succlāmandae succlāmandī succlāmandōrum succlāmandārum succlāmandōrum
Dative succlāmandō succlāmandae succlāmandō succlāmandīs succlāmandīs succlāmandīs
Accusative succlāmandum succlāmandam succlāmandum succlāmandōs succlāmandās succlāmanda
Ablative succlāmandō succlāmandā succlāmandō succlāmandīs succlāmandīs succlāmandīs
Vocative succlāmande succlāmanda succlāmandum succlāmandī succlāmandae succlāmanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.