succingens

Latin

Etymology

Present participle of succingō

Participle

succingēns m or f or n (genitive succingentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative succingēns succingēns succingentēs succingentia
Genitive succingentis succingentis succingentium succingentium
Dative succingentī succingentī succingentibus succingentibus
Accusative succingentem succingēns succingentēs, succingentīs succingentia
Ablative succingente, succingentī1 succingente, succingentī1 succingentibus succingentibus
Vocative succingēns succingēns succingentēs succingentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.