subo

See also: Su-Bo

Galician

Verb

subo

  1. first-person singular present indicative of subir

Latin

Etymology

Pronunciation

(Classical) IPA(key): /ˈsu.boː/, [ˈsʊ.boː]

Verb

subō (present infinitive subāre, perfect active subāvī, supine subātum); first conjugation

  1. I am on heat

Inflection

   Conjugation of subo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present subō subās subat subāmus subātis subant
imperfect subābam subābās subābat subābāmus subābātis subābant
future subābō subābis subābit subābimus subābitis subābunt
perfect subāvī subāvistī subāvit subāvimus subāvistis subāvērunt, subāvēre
pluperfect subāveram subāverās subāverat subāverāmus subāverātis subāverant
future perfect subāverō subāveris subāverit subāverimus subāveritis subāverint
passive present subor subāris, subāre subātur subāmur subāminī subantur
imperfect subābar subābāris, subābāre subābātur subābāmur subābāminī subābantur
future subābor subāberis, subābere subābitur subābimur subābiminī subābuntur
perfect subātus + present active indicative of sum
pluperfect subātus + imperfect active indicative of sum
future perfect subātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present subem subēs subet subēmus subētis subent
imperfect subārem subārēs subāret subārēmus subārētis subārent
perfect subāverim subāverīs subāverit subāverimus subāveritis subāverint
pluperfect subāvissem subāvissēs subāvisset subāvissēmus subāvissētis subāvissent
passive present suber subēris, subēre subētur subēmur subēminī subentur
imperfect subārer subārēris, subārēre subārētur subārēmur subārēminī subārentur
perfect subātus + present active subjunctive of sum
pluperfect subātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present subā subāte
future subātō subātō subātōte subantō
passive present subāre subāminī
future subātor subātor subantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives subāre subāvisse subātūrus esse subārī subātus esse subātum īrī
participles subāns subātūrus subātus subandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
subāre subandī subandō subandum subātum subātū

References

  • subo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • subo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • subo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Portuguese

Verb

subo

  1. first-person singular (eu) present indicative of subir

Spanish

Verb

subo

  1. First-person singular (yo) present indicative form of subir.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.