subcordatus

Latin

Etymology

From sub- + cordatus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /sub.korˈdaː.tus/, [sʊb.kɔrˈdaː.tʊs]

Adjective

subcordātus (feminine subcordāta, neuter subcordātum); first/second declension

  1. (New Latin) subcordate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative subcordātus subcordāta subcordātum subcordātī subcordātae subcordāta
Genitive subcordātī subcordātae subcordātī subcordātōrum subcordātārum subcordātōrum
Dative subcordātō subcordātō subcordātīs
Accusative subcordātum subcordātam subcordātum subcordātōs subcordātās subcordāta
Ablative subcordātō subcordātā subcordātō subcordātīs
Vocative subcordāte subcordāta subcordātum subcordātī subcordātae subcordāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.