stultiloquus

Latin

Etymology

From stultus + loquor.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /stulˈti.lo.kʷus/, [stʊɫˈtɪ.ɫɔ.kʷʊs]

Adjective

stultiloquus (feminine stultiloqua, neuter stultiloquum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative stultiloquus stultiloqua stultiloquum stultiloquī stultiloquae stultiloqua
Genitive stultiloquī stultiloquae stultiloquī stultiloquōrum stultiloquārum stultiloquōrum
Dative stultiloquō stultiloquae stultiloquō stultiloquīs stultiloquīs stultiloquīs
Accusative stultiloquum stultiloquam stultiloquum stultiloquōs stultiloquās stultiloqua
Ablative stultiloquō stultiloquā stultiloquō stultiloquīs stultiloquīs stultiloquīs
Vocative stultiloque stultiloqua stultiloquum stultiloquī stultiloquae stultiloqua

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.