stráice

See also: stràice

Irish

Alternative forms

stráca m
stráic m

Etymology

Noun

stráice m (genitive singular stráice, nominative plural stráicí)

strip; hunk (of bread); stretch (of road)
(nautical) strake
flamboyance, conceit

Declension

Declension of stráice

Fourth declension

Bare forms

Case	Singular	Plural
Nominative	stráice	stráicí
Vocative	a stráice	a stráicí
Genitive	stráice	stráicí
Dative	stráice	stráicí

Forms with the definite article

Case	Singular	Plural
Nominative	an stráice	na stráicí
Genitive	an stráice	na stráicí
Dative	leis an stráice don stráice	leis na stráicí

Derived terms

stráice ceangail (“binding-strake”)
stráice cosanta (“rubbing-strake”)
stráice fir (“tall thin man”)
stráiciúil, stráiceach (“flamboyant; foppish, conceited”, adjective)

Further reading

"stráice" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.