stimuláció

Hungarian

Etymology

Borrowed from scientific Latin stimulatio.[1] With -áció ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʃtimulaːt͡siʲoː]
  • Hyphenation: sti‧mu‧lá‧ció

Noun

stimuláció (plural stimulációk)

  1. stimulation

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative stimuláció stimulációk
accusative stimulációt stimulációkat
dative stimulációnak stimulációknak
instrumental stimulációval stimulációkkal
causal-final stimulációért stimulációkért
translative stimulációvá stimulációkká
terminative stimulációig stimulációkig
essive-formal stimulációként stimulációkként
essive-modal
inessive stimulációban stimulációkban
superessive stimuláción stimulációkon
adessive stimulációnál stimulációknál
illative stimulációba stimulációkba
sublative stimulációra stimulációkra
allative stimulációhoz stimulációkhoz
elative stimulációból stimulációkból
delative stimulációról stimulációkról
ablative stimulációtól stimulációktól
Possessive forms of stimuláció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. stimulációm stimulációim
2nd person sing. stimulációd stimulációid
3rd person sing. stimulációja stimulációi
1st person plural stimulációnk stimulációink
2nd person plural stimulációtok stimulációitok
3rd person plural stimulációjuk stimulációik

See also

  • izgatás

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.