spurcaturus

Latin

Etymology

Future active participle of spurcō.

Participle

spurcātūrus m (feminine spurcātūra, neuter spurcātūrum); first/second declension

  1. about to soil

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative spurcātūrus spurcātūra spurcātūrum spurcātūrī spurcātūrae spurcātūra
Genitive spurcātūrī spurcātūrae spurcātūrī spurcātūrōrum spurcātūrārum spurcātūrōrum
Dative spurcātūrō spurcātūrae spurcātūrō spurcātūrīs spurcātūrīs spurcātūrīs
Accusative spurcātūrum spurcātūram spurcātūrum spurcātūrōs spurcātūrās spurcātūra
Ablative spurcātūrō spurcātūrā spurcātūrō spurcātūrīs spurcātūrīs spurcātūrīs
Vocative spurcātūre spurcātūra spurcātūrum spurcātūrī spurcātūrae spurcātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.