spléach

See also: spleách

Irish

Etymology

Verb

spléach (present analytic spléachann, future analytic spléachfaidh, verbal noun spléachadh, past participle spléachta)

  1. (intransitive) glance (ar (“at”))

Conjugation
First Conjugation (A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present spléachaim spléachann tú;
spléachair†		 spléachann sé, sí spléachaimid spléachann sibh spléachann siad;
spléachaid†		 a spléachann; a spléachas spléachtar
past spléach mé; spléachas spléach tú; spléachais spléach sé, sí spléachamar; spléach muid spléach sibh; spléachabhair spléach siad; spléachadar a spléach /
ar spléach*		 spléachadh
past habitual spléachainn spléachtá spléachadh sé, sí spléachaimis; spléachadh muid spléachadh sibh spléachaidís; spléachadh siad a spléachadh /
ar spléachadh*		 spléachtaí
future spléachfaidh mé;
spléachfad		 spléachfaidh tú;
spléachfair†		 spléachfaidh sé, sí spléachfaimid;
spléachfaidh muid		 spléachfaidh sibh spléachfaidh siad;
spléachfaid†		 a spléachfaidh; a spléachfas spléachfar
conditional spléachfainn spléachfá spléachfadh sé, sí spléachfaimis; spléachfadh muid spléachfadh sibh spléachfaidís; spléachfadh siad a spléachfadh /
ar spléachfadh*		 spléachfaí
subjunctive present go spléacha mé;
go spléachad†		 go spléacha tú;
go spléachair†		 go spléacha sé, sí go spléachaimid;
go spléacha muid		 go spléacha sibh go spléacha siad;
go spléachaid†		 — go spléachtar
past dá spléachainn dá spléachtá dá spléachadh sé, sí dá spléachaimis;
dá spléachadh muid		 dá spléachadh sibh dá spléachaidís;
dá spléachadh siad		 — dá spléachtaí
imperative spléachaim spléach spléachadh sé, sí spléachaimis spléachaigí;
spléachaidh†		 spléachaidís — spléachtar
verbal noun spléachadh
past participle spléachta

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.