sonuç

Turkish

Etymology

From son.

Noun

sonuç (definite accusative sonucu, plural sonuçlar)

  1. consequence
  2. result, outcome

Declension
Inflection
Nominative sonuç
Definite accusative sonucu
Singular Plural
Nominative sonuç sonuçlar
Definite accusative sonucu sonuçları
Dative sonuca sonuçlara
Locative sonuçta sonuçlarda
Ablative sonuçtan sonuçlardan
Genitive sonucun sonuçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular sonucum sonuçlarım
2nd singular sonucun sonuçların
3rd singular sonucu sonuçları
1st plural sonucumuz sonuçlarımız
2nd plural sonucunuz sonuçlarınız
3rd plural sonuçları sonuçları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular sonucum sonuçlarım
2nd singular sonuçsun sonuçlarsın
3rd singular sonuç
sonuçtur		 sonuçlar
sonuçlardır
1st plural sonuçuz sonuçlarız
2nd plural sonuçsunuz sonuçlarsınız
3rd plural sonuçlar sonuçlardır

Synonyms
  • netice
  • sonuçlandırmak
  • sonuçlanmak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.