sonigi

Esperanto

Etymology

From soni +‎ -igi.

Pronunciation
  • IPA(key): /sonˈiɡi/
  • Hyphenation: son‧i‧gi
  • Rhymes: -iɡi

Verb

sonigi (present sonigas, past sonigis, future sonigos, conditional sonigus, volitive sonigu)

  1. (transitive) to cause (something) to make noise

Conjugation
Conjugation of sonigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense sonigas sonigis sonigos
active participle soniganta sonigantaj soniginta sonigintaj sonigonta sonigontaj
acc. sonigantan sonigantajn sonigintan sonigintajn sonigontan sonigontajn
passive participle sonigata sonigataj sonigita sonigitaj sonigota sonigotaj
acc. sonigatan sonigatajn sonigitan sonigitajn sonigotan sonigotajn
nominal active participle soniganto sonigantoj soniginto sonigintoj sonigonto sonigontoj
acc. soniganton sonigantojn soniginton sonigintojn sonigonton sonigontojn
nominal passive participle sonigato sonigatoj sonigito sonigitoj sonigoto sonigotoj
acc. sonigaton sonigatojn sonigiton sonigitojn sonigoton sonigotojn
adverbial active participle sonigante soniginte sonigonte
adverbial passive participle sonigate sonigite sonigote
infinitive sonigi imperative sonigu conditional sonigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.