skrócić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskru.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

skrócić pf (imperfective skracać)

  1. to shorten, to abbreviate
  2. (arithmetic) to cancel

Conjugation
Conjugation of skrócić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive skrócić
future tense 1st skrócę skrócimy
2nd skrócisz skrócicie
3rd skróci skrócą
past tense 1st skróciłem skróciłam skróciliśmy skróciłyśmy
2nd skróciłeś skróciłaś skróciliście skróciłyście
3rd skrócił skróciła skróciło skrócili skróciły
conditional 1st skróciłbym skróciłabym skrócilibyśmy skróciłybyśmy
2nd skróciłbyś skróciłabyś skrócilibyście skróciłybyście
3rd skróciłby skróciłaby skróciłoby skróciliby skróciłyby
imperative 1st niech skrócę skróćmy
2nd skróć skróćcie
3rd niech skróci niech skrócą
passive adjectival participle skrócony skrócona skrócone skróceni skrócone
anterior adverbial participle skróciwszy
impersonal past skrócono
verbal noun skrócenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.