siusiać

Polish

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕu.ɕat͡ɕ/

Verb

siusiać impf

  1. (childish) to wee

Conjugation
Conjugation of siusiać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive siusiać
present tense 1st siusiam siusiamy
2nd siusiasz siusiacie
3rd siusia siusiają
past tense 1st siusiałem siusiałam siusialiśmy siusiałyśmy
2nd siusiałeś siusiałaś siusialiście siusiałyście
3rd siusiał siusiała siusiało siusiali siusiały
future tense 1st będę siusiał1 będę siusiała1 będziemy siusiali1 będziemy siusiały1
2nd będziesz siusiał1 będziesz siusiała1 będziecie siusiali1 będziecie siusiały1
3rd będzie siusiał1 będzie siusiała1 będzie siusiało1 będą siusiali1 będą siusiały1
conditional 1st siusiałbym siusiałabym siusialibyśmy siusiałybyśmy
2nd siusiałbyś siusiałabyś siusialibyście siusiałybyście
3rd siusiałby siusiałaby siusiałoby siusialiby siusiałyby
imperative 1st — siusiajmy
2nd siusiaj siusiajcie
3rd niech siusia niech siusiają
active adjectival participle siusiający siusiająca siusiające siusiający siusiające
contemporary adverbial participle siusiając
impersonal past siusiano
verbal noun siusianie
1 or: będę siusiać, będziesz siusiać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.