sikać

Polish

Etymology

Either inherited from Proto-Slavic *sikati (“to fizz”), or derived from Proto-Slavic *sьcati, *sьkati (“to urinate”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕi.kat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

sikać impf (perfective siknąć)

  1. (intransitive, colloquial) to piss
  2. (intransitive, colloquial) to spout

Conjugation
Conjugation of sikać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive sikać
present tense 1st sikam sikamy
2nd sikasz sikacie
3rd sika sikają
past tense 1st sikałem sikałam sikaliśmy sikałyśmy
2nd sikałeś sikałaś sikaliście sikałyście
3rd sikał sikała sikało sikali sikały
future tense 1st będę sikał1 będę sikała1 będziemy sikali1 będziemy sikały1
2nd będziesz sikał1 będziesz sikała1 będziecie sikali1 będziecie sikały1
3rd będzie sikał1 będzie sikała1 będzie sikało1 będą sikali1 będą sikały1
conditional 1st sikałbym sikałabym sikalibyśmy sikałybyśmy
2nd sikałbyś sikałabyś sikalibyście sikałybyście
3rd sikałby sikałaby sikałoby sikaliby sikałyby
imperative 1st — sikajmy
2nd sikaj sikajcie
3rd niech sika niech sikają
active adjectival participle sikający sikająca sikające sikający sikające
contemporary adverbial participle sikając
impersonal past sikano
verbal noun sikanie
1 or: będę sikać, będziesz sikać etc.
Derived terms

Synonyms
  • (to piss): siurać
  • (to spout): chlusnąć, tryskać

Further reading
  • sikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.