seratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of serō ([I] fasten, bar, bolt).

Participle

serātus m (feminine serāta, neuter serātum); first/second declension

  1. fastened, having been fastened, barred, having been barred, bolted, having been bolted

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative serātus serāta serātum serātī serātae serāta
Genitive serātī serātae serātī serātōrum serātārum serātōrum
Dative serātō serātae serātō serātīs serātīs serātīs
Accusative serātum serātam serātum serātōs serātās serāta
Ablative serātō serātā serātō serātīs serātīs serātīs
Vocative serāte serāta serātum serātī serātae serāta

Malay

Malay cardinal numbers
 <  99 100 101  > 
    Cardinal : seratus
Malay cardinal numbers
 <  90 100 110  > 
    Cardinal : seratus
Malay cardinal numbers
100 200  > 
    Cardinal : seratus

Alternative forms

Etymology

se- + ratus, from Proto-Malayic *sA-ratus, from Proto-Malayo-Polynesian *sa-ʀatus, from Proto-Austronesian *sa-ʀaCus.

Pronunciation

Numeral

seratus

  1. one hundred
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.