scindens
Latin
Etymology
Present participle of scindō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | scindēns | scindēns | scindentēs | scindentia | |
Genitive | scindentis | scindentis | scindentium | scindentium | |
Dative | scindentī | scindentī | scindentibus | scindentibus | |
Accusative | scindentem | scindēns | scindentēs | scindentia | |
Ablative | scindentī | scindentī | scindentibus | scindentibus | |
Vocative | scindēns | scindēns | scindentēs | scindentia |
References
- scindens in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.