sansar

Norwegian Nynorsk

Noun

sansar m pl

  1. indefinite plural of sans

Swedish

Verb

sansar

  1. present tense of sansa.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish سڭسار (sansar).

Pronunciation

  • IPA(key): [sɑn.ˈsɑɾ]

Noun

sansar (definite accusative sansarı, plural sansarlar)

  1. beech marten

Declension

Inflection
Nominative sansar
Definite accusative sansarı
Singular Plural
Nominative sansar sansarlar
Definite accusative sansarı sansarları
Dative sansara sansarlara
Locative sansarda sansarlarda
Ablative sansardan sansarlardan
Genitive sansarın sansarların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular sansarım sansarlarım
2nd singular sansarın sansarların
3rd singular sansarı sansarları
1st plural sansarımız sansarlarımız
2nd plural sansarınız sansarlarınız
3rd plural sansarları sansarları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.