sanguinarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /san.ɡʷiˈnaː.ri.us/, [saŋ.ɡᶣɪˈnaː.ri.ʊs]
Adjective
sanguinārius (feminine sanguināria, neuter sanguinārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sanguinārius | sanguināria | sanguinārium | sanguināriī | sanguināriae | sanguināria | |
Genitive | sanguināriī | sanguināriae | sanguināriī | sanguināriōrum | sanguināriārum | sanguināriōrum | |
Dative | sanguināriō | sanguināriae | sanguināriō | sanguināriīs | sanguināriīs | sanguināriīs | |
Accusative | sanguinārium | sanguināriam | sanguinārium | sanguināriōs | sanguināriās | sanguināria | |
Ablative | sanguināriō | sanguināriā | sanguināriō | sanguināriīs | sanguināriīs | sanguināriīs | |
Vocative | sanguinārie | sanguināria | sanguinārium | sanguināriī | sanguināriae | sanguināria |
Descendants
- Catalan: sangonera
- English: sanguinary
- French: sanguinaire
- Italian: sanguinario
- Spanish: sanguinario, sangonera
References
- sanguinarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sanguinarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sanguinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.