salakari

Finnish

Etymology

sala- + kari

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɑlɑˌkɑri/, [ˈs̠ɑlɑˌkɑri]
  • Hyphenation: sa‧la‧ka‧ri

Noun

salakari

  1. (figuratively) pitfall (potential problem, hazard, or danger)

Declension

Inflection of salakari (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative salakari salakarit
genitive salakarin salakarien
salakareiden
salakareitten
partitive salakaria salakareita
salakareja
illative salakariin salakareihin
singular plural
nominative salakari salakarit
accusative nom. salakari salakarit
gen. salakarin
genitive salakarin salakarien
salakareiden
salakareitten
partitive salakaria salakareita
salakareja
inessive salakarissa salakareissa
elative salakarista salakareista
illative salakariin salakareihin
adessive salakarilla salakareilla
ablative salakarilta salakareilta
allative salakarille salakareille
essive salakarina salakareina
translative salakariksi salakareiksi
instructive salakarein
abessive salakaritta salakareitta
comitative salakareineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.