saevidicus

Latin

Etymology

From saevus (furious, violent; savage, cruel) + dīcō (I say, speak, talk).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /sae̯ˈwi.di.kus/, [sae̯ˈwɪ.dɪ.kʊs]

Adjective

saevidicus (feminine saevidica, neuter saevidicum); first/second declension

  1. spoken furiously or angrily

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative saevidicus saevidica saevidicum saevidicī saevidicae saevidica
Genitive saevidicī saevidicae saevidicī saevidicōrum saevidicārum saevidicōrum
Dative saevidicō saevidicō saevidicīs
Accusative saevidicum saevidicam saevidicum saevidicōs saevidicās saevidica
Ablative saevidicō saevidicā saevidicō saevidicīs
Vocative saevidice saevidica saevidicum saevidicī saevidicae saevidica

References

  • saevidicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • saevidicus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • saevidicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.