róść

See also: rosc, ROSC, and rosć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *orsti (stem *orst-).

Pronunciation
  • IPA(key): /ruɕt͡ɕ/

Verb

róść impf (perfective uróść)

  1. (obsolete, intransitive) to grow

Conjugation
Conjugation of róść impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive róść
present tense 1st rostę rościemy
2nd rościesz rościecie
3rd roście rostą
past tense 1st rósłem rosłam rośliśmy rosłyśmy
2nd rósłeś rosłaś rośliście rosłyście
3rd rósł rosła rosło rośli rosły
future tense 1st będę rósł1 będę rosła1 będziemy rośli1 będziemy rosły1
2nd będziesz rósł1 będziesz rosła1 będziecie rośli1 będziecie rosły1
3rd będzie rósł1 będzie rosła1 będzie rosło1 będą rośli1 będą rosły1
conditional 1st rósłbym rosłabym roślibyśmy rosłybyśmy
2nd rósłbyś rosłabyś roślibyście rosłybyście
3rd rósłby rosłaby rosłoby rośliby rosłyby
imperative 1st — rościjmy
2nd rościj rościjcie
3rd niech roście niech rostą
active adjectival participle rostący rostąca rostące rostący rostące
contemporary adverbial participle rostąc
verbal noun roście
1 or: będę róść, będziesz róść etc.

Further reading
  • róść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.