réasúnaí

Irish

Etymology 1

From réasún (“reason”) +‎ -aí.

Noun

réasúnaí m (genitive singular réasúnaí, nominative plural réasúnaithe)

  1. rationalist
Declension
Declension of réasúnaí

Fourth declension

Bare forms

Case Singular Plural
Nominative réasúnaí réasúnaithe
Vocative a réasúnaí a réasúnaithe
Genitive réasúnaí réasúnaithe
Dative réasúnaí réasúnaithe

Forms with the definite article

Case Singular Plural
Nominative an réasúnaí na réasúnaithe
Genitive an réasúnaí na réasúnaithe
Dative leis an réasúnaí

don réasúnaí

 leis na réasúnaithe
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Alternative forms
  • réasúnaighe (obsolete)

Adjective

réasúnaí

  1. inflection of réasúnach (“reasoning, rational”):
    1. genitive singular feminine
    2. comparative degree

Etymology 3

See the etymology of the main entry.

Alternative forms
  • réasúnaighe, réasúnuighe (obsolete)

Verb

réasúnaí

  1. present subjunctive analytic of réasúnaigh (“reason, rationalize”)

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.