ryintä

Finnish

Etymology

rykiä + -ntä

Noun

ryintä

  1. clearing one's throat (action of doing so)

Declension

Inflection of ryintä (Kotus type 9/kala, nt-nn gradation)
nominative ryintä ryinnät
genitive ryinnän ryintöjen
partitive ryintää ryintöjä
illative ryintään ryintöihin
singular plural
nominative ryintä ryinnät
accusative nom. ryintä ryinnät
gen. ryinnän
genitive ryinnän ryintöjen
ryintäinrare
partitive ryintää ryintöjä
inessive ryinnässä ryinnöissä
elative ryinnästä ryinnöistä
illative ryintään ryintöihin
adessive ryinnällä ryinnöillä
ablative ryinnältä ryinnöiltä
allative ryinnälle ryinnöille
essive ryintänä ryintöinä
translative ryinnäksi ryinnöiksi
instructive ryinnöin
abessive ryinnättä ryinnöittä
comitative ryintöineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.