rusztować

Polish

Borrowed from German rüsten +‎ -ować.

IPA^(key): /ruʂˈtɔ.vat͡ɕ/

rusztować impf (perfective orusztować)

Conjugation of rusztować impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		rusztować
present tense	1st	rusztuję			rusztujemy
	2nd	rusztujesz			rusztujecie
	3rd	rusztuje			rusztują
past tense	1st	rusztowałem	rusztowałam		rusztowaliśmy	rusztowałyśmy
	2nd	rusztowałeś	rusztowałaś		rusztowaliście	rusztowałyście
	3rd	rusztował	rusztowała	rusztowało	rusztowali	rusztowały
future tense	1st	będę rusztował¹	będę rusztowała¹		będziemy rusztowali¹	będziemy rusztowały¹
	2nd	będziesz rusztował¹	będziesz rusztowała¹		będziecie rusztowali¹	będziecie rusztowały¹
	3rd	będzie rusztował¹	będzie rusztowała¹	będzie rusztowało¹	będą rusztowali¹	będą rusztowały¹
conditional	1st	rusztowałbym	rusztowałabym		rusztowalibyśmy	rusztowałybyśmy
	2nd	rusztowałbyś	rusztowałabyś		rusztowalibyście	rusztowałybyście
	3rd	rusztowałby	rusztowałaby	rusztowałoby	rusztowaliby	rusztowałyby
imperative	1st	—			rusztujmy
	2nd	rusztuj			rusztujcie
	3rd	niech rusztuje			niech rusztują
active adjectival participle		rusztujący	rusztująca	rusztujące	rusztujący	rusztujące
passive adjectival participle		rusztowany	rusztowana	rusztowane	rusztowani	rusztowane
contemporary adverbial participle		rusztując
impersonal past		rusztowano
verbal noun		rusztowanie
¹ or: będę rusztować, będziesz rusztować etc.